Dood gegaan op de Tafelberg, maar nu aan 't bekomen in onze zalige villa

Hallo allemaal! 

Hier weer een blogberichtje vanuit het waaaarme Zuid-Afrika!

Wanneer we zaterdag ochtend wakker werden waren we nog steeds onder de indruk van het haaienduiken! Wat een ervaring. Vrijdag zouden we de tafelberg beklimmen! Dat werd afzien maar voor ons als jonge kwartels zou dat wel geen probleem zijn zeker? We hadden op voorhand al afgesproken dat we na het beklimmen van de tafelberg naar het strand zouden gaan om nog even te relaxen. We namen allemaal onze rugzak, geladen met fototoestel, water, enkele snacks, bikini en handdoek voor aan het strand.

We namen vanuit de backpacker de taxi en begonnen vol goede moed aan ons klimavontuur! Dat sloeg wel even tegen! Damn.. Het was geen gewoon paadje dat we moesten beklimmen… Het was een trap van rotsen: hoge rotsen! Al hijgend en zwetend stopten we even om te rusten.. Konden we dit wel aan?! Bij nader inzien hadden we veel te weinig drinken bij én het meest foute moment van de dag gekozen! De zon stond recht boven ons en scheen zonder genade op ons! Smeren was de boodschap! Na even twijfelen besloten we dat het echt wel de moeite is om dit te doen, het was naar 't schijnt écht de moeite om de top te bereiken al wetend dat je het zelf te voet hebt gedaan ;)

Zo gezegd, zo gedaan gingen we verder met onze klim. Na de helft van de klim gedaan te hebben zaten we al zonder water.. Stoeme kiekes dat we zijn! Met een flesje vingen we wat water dat van de berg druppelde.. ’t zag wat geel maar bon.. Het was sowieso beter dan niets. Na 2 en half uur te klimmen zagen we eindelijk licht aan het einde van de tunnel! Woehoeee we made it! Het was een prachtig uitzicht, écht adembenemend. Met een knorrende maag en droge keel gingen we snel iets eten en drinken en  ‘the table mountain restaurant’. Dat deed goed! Met onze buiken gevuld gingen we terug naar beneden via de kabellift. 

We namen de taxi naar het strand en genoten nog even van de laatste zon van die dag.

Terug in onze backpacker gekomen maakten we ons klaar voor de avond. In de week dat we in Kaapstad waren moesten we toch eens 1 avond gaan dansen zeker! Longstreet is de alom gekende ‘feeststraat’. In een lokaal danscafé hebben we ons dan wel enkele uren geamuseerd! De locals kunnen hier wel dansen! Wow!

Op zondag zijn we vroeg genoeg opgestaan dat we de laatste zaken nog konden regelen voor dat we naar Prince-Albert vertrokken. Met ons internet hadden we wel pech! We hadden het idee om een internet stick te kopen met 3g op zodat we hier in PA ook internet in ons huis zouden hebben. Na veel te vergelijken en rond te horen besloten we om in Telkom elk een stick te kopen. Maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan! We bleken een ‘proof of residence’ nodig te hebben. Dit is een bewijs van verblijf dat afgestempeld bij de politie pas geldig verklaard wordt. Ja lap daar stonden we dan. Hopen dat er in PA dan toch internet gelegenheid is. We kochten nog wat snacks en water en vertrokken naar de plek waar we met Marijke hadden afgesproken. Daar aangekomen vonden we Marijke al snel en voor dat we het doorhadden zaten we al op onze bus.

Dus bus was super comfi en de busrit ging dan ook sneller dan gedacht. Na een kleine 6 uur rijden werden we opgepikt door Annette en Nicki. Dit zijn 2 vriendinnen van Marijke, Nicki is de dame waarvan we het huis huren. Het huis van Nicki is prachtig. Het is geen typisch Karoo (de streek waar we zitten) huisje maar eerder een huis zoals wij het kennen van in de Provence bijvoorbeeld. Er is een klein zwembadje aan waarin we ons wel kunnen verfrissen. We slapen nu voorlopig met z’n 4 op de kamer. Dit komt omdat Marijke de eerste 2 weken bij ons blijft en in het grote huis slaapt.

Onze eerste nacht op onze nieuwe verblijfplaats was dik in orde. Elke dag komt er een tuinman en werkvrouw. Zij verzorgen de tuin en doen onze was en kuis enzovoort. Dit is echt wel super!

We hebben ons op maandag ochtend gaan voorstellen aan de directeur van de lagere school waar we les gaan geven. Het Afrikaans spreken lukt al aardig ook al spreken ze wel vrij snel en is de verstaanbaarheid vrij nihil.

Morgen worden we om half 8 verwacht op onze stageschool. Dan worden onze mentoren toegewezen en zien we onze klassen voor het eerst. De kinderen hebben nu zomervakantie en komen op woensdag voor het eerst terug naar school. 

We hadden schrik dat we  de volgende 3 maanden absoluut geen internet zouden hebben, aangezien 3G niet goed werkt en WIFI té duur is.. De moed zakte echt ver weg..

Al een geluk is de bevolking hier hartstikke lief. Ze zorgen ervoor dat we (gratis) fietsen van hen lenen en in het plaatselijke internetcafé/restaurant mogen we gratis het internet gebruiken. Zelfs na de uren.

Voila nu zijn jullie weer even op de hoogte!

Dikke kussen allemaal!

We love you!

xx