Plettenberg and Storms river!

Dear friends and family,

Hip, hoi, Plettenberg!  Met volle zin zochten we onze weg naar onze backpacker in dit stadje op de heuvels. Na het adres in de GPS te hebben ingevoerd, kwamen we aan in een … Township. We konden onze ogen niet geloven dat we zouden verblijven in de arme wijk van de stad met vervallen huizen. Ook was er nergens zee of strand te bekennen. Na een paar minuten kregen we door dat we volledig verkeerd waren en met de hulp van lokale bewoners vonden we onze weg naar de juiste kant van de stad.

Blij met de leuke (en juiste) backpacker die we geboekt hadden, trokken we onze zwemkledij aan en trokken we naar het strand. Daar was het genieten van de heerlijke temperatuur en de grote golven tot… de donkere wolken alles overtrokken en de regen uit de hemel viel. Dit bleef voor de rest van de dag zo en we besloten gezellig naar onze backpacker te gaan en daar te braaien met als dessert marshmallows. Niet alleen hadden we lekker gegeten, we leerden ook superleuke mensen kennen die de garden route afreden met de Bazbus. Om de dag af te sluiten gingen we allen iets drinken in een (leeg) café met de naam Zanzibar.

De dag erna was het weer zeer bewolkt en regende het licht. Om toch te ontsnappen aan het stilzitten bezochten we het dierenpark Jukani. Hier houden ze verschillende katsoorten. Aan de balie beloofden ze ons dat we, ondanks het slechte weer, toch veel dieren zouden zien. We kochten onze ticketjes en gingen het park binnen. Daar ondervonden we al snel dat we amper dieren zouden zien. Alle dieren hadden zich verstopt achter een boom of in hun hol. Als we er één zagen was het van heel ver. Een teleurstelling dus!

Die avond zijn we, samen met onze vrienden van de backpacker, sushi gaan eten en hebben we een drankspel gespeeld. Onze avond eindigde weer in een lege Zanzibar maar “fun” was het wel!

Woensdag was het tijd om naar Stormsrivier te vertrekken. Juist op deze dag was het terug prachtig weer en zijn we eerst nog even langst het strand gegaan om hiervan te genieten. Omdat we toch voorbij het park Jukani reden, besloten we te vragen of we weer een tour in het park mochten doen met dezelfde tickets. Zonder enig probleem deden we het park weer. Dit keer hebben we elk dier van enorm dichtbij gezien en hadden we een fantastische gids die ons interessante informatie meegaf.

Later die dag kwamen we aan in Stormsrivier waar we al uitkeken naar de avonturen die we in het Tsitsikama park konden beleven. Toch raadde de baas van de backpacker ons veel af en was ze helemaal niet enthousiast over het gebied. Daarom beslisten we de volgende dag alweer te vertrekken uit dit klein dorpje.

Voor we donderdag Stormsrivier verlieten reden we naar de Bloukrans bridge. Deze brug wordt niet alleen gebruikt om over te rijden maar ook om… er van af te springen. Bart boekte hier een Bungeejump. Deze sprong staat bekend als (één van) de hoogste Bungeejumps in de wereld. Na onder de brug te zijn doorgewandeld, over een rooster dat je al meteen een idee geeft van de diepte onder de brug, ging Bart aan de rand staan met zijn uitrusting aan de benen aan. 3, 2, 1 BUNGEE… Met een sprong met beide armen wijd open viel Bart de diepte in. De eerste 5 seconden voelde als vrije val aan, daarna nog wat ondersteboven heen en weer zwieren boven het prachtige dal.  Bart voelde de adrenaline nog de hele dag door zijn lichaam razen.

Hop naar Jeffrey’s Bay!

Knysna

Hallokes cadeaukes,

Zaterdag waren we aangekomen bij onze eerste stop van de roadtrip, namelijk Knysna.
Het is een klein gezellig dorp met een mooie lagune.

In de namiddag hebben we het dorpje verkend en hebben sommigen van ons al enkele souvenirs gekocht. Ra, ra, ra, voor wie zullen deze zijn…?

’s Avonds hebben we zelf gekookt want na de maanden in Prince Albert, kan een stuk vlees echt wel smaken.

We kropen vroeg in ons bed want de volgende dag stond ons iets spannends te wachten…

Zondagochtend zijn we gaan ontbijten in de bekendste en lekkerste bakker van de West-Kaap. Na al het smullen, kon ons avontuur beginnen.

Even rijden en de borden wezen ons de weg naar ‘Knysna Elephant Parc’. Hier deden wij de ‘Be touched by an elephant’ tour. Eerst werden de regels uitgelegd van het doen en laten in het park. Zo mag je bijvoorbeeld niet buigen bij een olifant want dan word je gezien als onderdanig. Ook mag je niet achter een olifant staan of plotselinge bewegingen en geluiden maken.

Daarna bezochten we de slaapruimte die zo groot was dat wij zelfs tussen twee tralies konden staan.

Nu waren we helemaal klaar om naar de olifanten zelf te gaan. Met een busje werden we verder door het domein gebracht waar de olifanten los rondliepen. Bij het uitstappen gingen de  olifanten klaarstaan achter een ijzeren balk waar ze ongeduldig op ons (en vooral ons eten) stonden te wachten.  Met hun slurf begonnen ze het eten uit onze handen te nemen en voor we het wisten was al het eten op. Meteen daarna kwamen ze achter de ijzeren balk vandaan en begonnen ze verder te wandelen. Samen met een begeleider wandelden we tussen de olifanten en mochten we ze aanraken, aaien en zelfs een kus geven. Dit zorgde voor zeer leuke foto’s!

Om onze leuke ervaring af te sluiten gingen we eerst een cocktail drinken in een tapas-bar. Jente overtuigde Bart en Lien om een oester te proeven aangezien het dorp hiervoor bekend staat. Voor Bart was het een ervaring vol gekke bekken, Lien vond het lekker en bestelde meteen nog één. Jente genoot er met volle teugen van. Chelsea verkoos liever Spaanse chorizo boven de zeesmaak.

De dag werd afgesloten in het restaurant Mario om te genieten van een overheerlijke pasta of pizza.

De volgende ochtend vertrokken de vier musketiers naar een volgend avontuur…

Hip Hoi Holiday!

Bonjour tout le monde!

Woensdagnamiddag konden we voor een laatste keer de straatkinderen verwennen bij Pick a Piece. We speelden spelletjes, werkten achter het kraampje, maakten kralenbandjes,… 
Met het geld dat we nog over hadden van de wafels, maakten we een cheque om dekens mee te kopen in de winter.
We vinden het een fantastisch project dat hopelijk nog heel lang zal bestaan!

WE ZULLEN DE KINDEREN, DE VRIJWILLIGERS EN HET PROJECT MISSEN!!

Gisteren was onze laatste dag in de privéschool ‘Albert College’. We leerden alle kinderen en leerkrachten wat meer over België en Europa en ze mochten ook proeven van de taal van de liefde, namelijk Frans.
Nadat iedereen zijn rapport had gekregen, werden we voor de hele school persoonlijk bedankt.  Voor onze energie, vriendelijkheid en liefde voor de kinderen kregen we een mooi afscheid en een bon voor ons lievelingsrestaurant in de plaats.
Als afscheidscadeau hadden we voor heel de school pannenkoeken gebakken waarvan ze lekker konden smullen.
In de leraarskamer werden kleine speeches gegeven om ons te bedanken waardoor het toch even emotioneel werd.

Eens we uit de schoolpoort waren,  gingen we lekker eten bij Lazy Lizard.
Na al het zwoegen, zweten en ook enkele tranen van de voorbije weken kan nu onze vakantie beginnen!

Tot snel!!


Groetjes van jullie afrikaantjes! xxxxx

Eat, teach, hike!

Hier zijn we weer lieve bloglezers!

Deze week hebben we volop les gegeven in de privéschool van het dorp. In Albert College stonden we elk in een aparte klas. Jente gaf les in de tweede en derde graad, Bart in graad R (kleuter) en de eerste graad, Lien deed dit in de vijfde graad en Chelsea in de zesde graad. We probeerden zoveel mogelijk lessen over te nemen van de leerkrachten en de leerlingen op onze manier nieuwe leerstof bij te brengen. Ook ontwierpen we zelf een aantal lessen om te geven. Zo werden er ook lessen Frans gegeven aan de leerlingen van de school. Dit vonden ze super want de woorden die ze leerden, gebruikten ze al meteen tegen iedereen die ze tegen kwamen. Omdat de kinderen veel vragen hadden over waar we vandaan komen en hoe het daar is, besloten we ook een aantal lessen over België te geven. Met grote belangstelling waren de leerlingen dan ook onder de indruk van onze leef- en eetgewoonten.

Woensdag was Bart jarig. Hij werd 22 jaar oud en de 3 meisjes verrasten hem met een lekker ontbijt, versierd huis en een origineel cadeau! Op school werd dit ook gevierd in de lerarenkamer met een stuk cake en champagne die één van de leerkrachten was gaan halen. Om deze mooie dag af te sluiten, zijn we samen met Marijke ’s avonds lekker gaan eten in een restaurant waar we nog niet geweest waren. Voor Bart was dit een super leuke verjaardag in Zuid-Afrika om nooit te vergeten.

Woensdag was niet alleen een speciale dag voor Bart maar ook voor de kinderen van Pick-a-piece. Omdat het de voorlaatste keer was dat we er gingen helpen, bakten we dinsdag maar liefst 160 pannenkoeken voor hen. Dit deden we met het ingezamelde geld van de wafelverkoop. De wafels namen we woensdag mee naar het project. De kinderen konden een pannenkoek nemen voor 1 punt en zoals je op de foto’s kan zien, genoten ze er enorm van.

Om af en toe even te bekomen van het schoolwerk proberen we om elke dag te gaan sporten. Soms doen we dit in de gymzaal naast ons huisje. Deze week kregen we ook van de school de mogelijkheid om te tennissen op hun privéterrein.

Dit weekend is ons laatste weekend in Prince Albert. We blijven in ons huisje om goed voor school te werken nu het nog kan. Om toch even te ontsnappen aan het ‘binnen zitten’, zijn we deze ochtend samen met Marijke gaan wandelen in de Bushman Valley (Natuurreservaat van de Swartberg).

Volgende week geven we nog een aantal lesjes en nemen we afscheid van het dorp! Het einde van het lesgeven is dus al in zicht.

Wat vliegt de tijd!

Lieve vrienden en familie, tot binnenkort!

Hoog bezoek!

Hey allemaal,

Ondertussen zijn we begonnen in de privéschool hier in Prince Albert. De vorige week hebben we vooral geobserveerd in de verschillende klassen, zodat we op het einde van de week konden beslissen in welke klas we les willen geven.
In alle klassen die op de school aanwezig zijn, zitten maximum 10 kinderen. Een groot verschil dus met de vorige school.

Op woensdag zijn we met graad 2/3 op boerderijbezoek geweest. Waar wij in België veel moeite moeten doen om iets gelijkaardigs te organiseren, worden de kinderen hier gewoon in een bakkie gestoken. (auto met open laadruimte achteraan) Samen met de tien kindjes reden we het dorp uit waar we een schapenboerderij zouden bezoeken. Alles gebeurde er nog met de hand, want er was op de hele boerderij geen elektriciteit aanwezig.
Na het hele bezoek picknickten we nog met alle leerlingen. Terwijl zij genoten van een lekker stukje worst tussen hun broodje, verstopten Bart en Chelsea allerlei paaseitjes op het hele domein. Nadat de kinderen gedaan hadden met eten, konden ze deze dan gaan zoeken. Hier in Zuid-Afrika kennen ze de paashaas dus ook.

Donderdagavond is de directeur van KdG toegekomen in Prince Albert. Op zijn eerste avond namen we hem mee naar 'the Gallery' waar we lekker gegeten hebben.
Vrijdag bezochten we samen met hem terug onze school in Noordeind. We waren ontzettend blij om al onze lieve kindjes terug te zien.

We hebben de school op vrijdag ook boeken geschonken voor de schoolbib. Ook deze boeken hebben we met het ingezamelde geld van de wafeltjes gekocht. De school was er ontzettend blij mee!! Dus ook aan jullie allemaal een dikke merci!!

's Avonds hebben we lekker gekookt voor de directeur. We kookten rijst met kip en currysaus voor hem.

Zaterdag namen wij de directeur mee naar 'Bergwater'. De plaatselijke wijnboerderij hier in Prince Albert. We proefden hun verschillende wijnen en kozen de lekkerste uit. Enkele onder jullie zullen in België verwend worden met een lekker flesje wijn...

Na het wijnproeven, wilden we ook nog olijven gaan proeven, maar helaas was deze boerderij gesloten. Daarom zijn we maar verder gereden naar de Meiringspoort om onze directeur het prachtige landschap van de Karoo te laten zien. 

Jente wilde bij de waterval met haar voeten in het water gaan, maar lag al snel met haar kleren in het water. Daarop besloot ze dan maar gewoon met haar kleren te zwemmen. Al snel volgden ook de andere. 

Aangezien de sterrenhemel hier in Prince Albert prachtig is, besloten we om zaterdagavond ook eens een sterrentocht te doen onder begeleiding van een plaatselijke gids die ons de nodige uitleg gaf. 

Eerst kregen we een hele powerpointpresentatie met alle nodige uitleg over de dingen die we 's avonds zouden zien. De meneer die de presentatie gaf was zo schattig en ging helemaal op in wat hij ons vertelde. 

Daarna moesten we achter zijn auto aanrijden en gingen we, samen met 2 Duitse studenten, naar de zonsondergang kijken. Echt zot eigenlijk hoe snel de zon ondergaat. 

Wanneer de zon onder was, moesten we snel gaan eten. Om de directeur echte Zuid-Afrikaanse kost te laten proeven, besloten we om nog eens bij de Karoo Kombuis te gaan eten. Het blijft daar altijd zo overheerlijk!! 

Wanneer het dan donker genoeg was, moesten we terug naar het sterrenhuis om echte sterren te gaan kijken. Buiten op een koertje stond een grote telescoop. Eerst keken we naar de maan. Zo prachtig om die door een telescoop te zien! We zagen echt de details en dus ook de kraters op de maan. Daarna volgden allerlei prachtige sterren. Tot slot moesten we ook een toets doen, waarvoor we allemaal geslaagd waren. 

Ondertussen werken we weeral hard aan onze bachelorproef en genieten we ook een beetje van onze zondag. Deze avond gaan we nog eens een keertje naar de cinema zodat we morgen in een nieuwe werkweek kunnen vliegen. Het zal meteen ook onze laatste, volledige werkweek zijn. 

De tijd gaat hier nu echt veel te snel !! 

Veel liefs !! xxx

Nog maar 5 weken! Oh God!

Dag lieverds daar in Belgenland!

Ondertussen zijn we weer een week verder! 

Het was zeker en vast een bewogen week. We rondde onze laatste week af in bruine school in Noordeind. In de loop van de week waren we cadeautjes gaan kopen voor de leerkrachten en voor de kinderen. Dit deden we een deel met de opbrengst van de wafelverkoop aangezien het spullen zijn die de school verderhelpen. Voor de leerkrachten van graad R tot graad 3 (kleuter tot 3^de leerjaar) kochten we wasco’s, stiften, lijmstiften, duimspijkers, pennen, slijper, gom en krijt. De leerkrachten van graad 4 tot 7 (vierde tot zevende leerjaar)  kregen elk een grote pot met gekleurde krijtjes.

Voor onze juf hadden we bovenop het zakje nog wat extra’s voorzien. Zoals een nietjesmachine, sticky stuff en stickers. Ook kregen ze gekleurde krijtjes. Bij het maken van de zakjes waren we erg benieuwd hoe de leerkrachten zouden reageren. Op vrijdag ochtend zouden we ook een kleine toespraak houden in de leraarskamer.

Donderdagavond waren we alle 4 al een beetje zenuwachtig voor vrijdag. Na weer eens vroeg op te staan kwamen we aan op school met 6 volle zakken cadeautjes. De toespraak in de leraarskamer werd erg geapprecieerd. De chocolaatjes die we daar achter lieten nog meer. Haha! De vrouwen doen hier echt het spelletje: ‘om ter dikste’ denken we J

We gingen rond bij alle klassen en gaven hen de cadeautjes. Iedereen was er blij mee, het was dus een goede zaak. In onze eigen klas ging het er wel wat emotioneler aan toe. De kinderen zaten er echt mee in dat we weg gingen. De juf vertelde tegen de kinderen dat ze bevoorrecht waren. Dat ze later aan iedereen konden vertellen dat ze buitenlandse leerkrachten van overzee hebben gehad! Dat het een hele eer was dat wij in hun klas 6 weken zijn komen helpen. De leerkracht zei dat ze ons enorm ging missen en dat ze ons het beste toewenste in ons leven. Bij Jente en Chelsea waren de helft van de kinderen aan het wenen. Zelf waren ze ook een traantje aan het wegpinken. Het was een enorm fijne tijd in de school. We zullen iedereen daar oprecht missen.

Op vrijdag namiddag vlogen we erin. Onze koffers moesten gepakt worden voor de verhuis naar het huisje naast lazy lizard. We wisten toen al dat we het huis van Nicki enorm gingen missen. Zaterdagochtend stond alles gepakt en gezakt. Guan (eigenaar lazy lizard) kwam ons oppikken met zijn bus en bracht ons en al onze spullen naar het huisje. We hadden het huisje al eerder gezien maar dachten dat het niet klaar was. Dit bleek wel de uiteindelijke staat van het huisje te zijn. Aangekomen in het huisje vonden we het niet echt proper. De tuin staat vol met afval van lazy lizard, de wasmachine staat buiten met de afvoer op de grond, de deuren sluiten niet deftig.. Algoed is het maar 3 weken dat we hier zitten. We vroegen een mopper om te kuisen, hiervoor kregen we een splinternieuwe dus dat was wel lief. Ook zei hij ons dat we zijn auto mochten gebruiken moesten we nog iets nodig hebben van de winkel. Na zondag even wat te kuisen voelden we ons al beter in het huisje. Er is hier internet dus dat is natuurlijk wel handig voor onze blog en schoolwerk.

Vanaf maandag gaan we naar de witte school. Dit zal een immens verschil zijn. Hier zitten er gemiddeld 5 kinderen in een klas. De leerlingen krijgen tennis en zwemles en beschikken over veel materiaal. Het tegenovergestelde van de bruine school in Noordeind eigenlijk. De school is ontstaan doordat een moeder haar kinderen thuisonderwijs gaf. Andere ouders vroegen of hun kinderen mee bij haar thuis onderwijs mochten volgen. Uiteindelijk werd het te groot om nog legaal te zijn en werd het een officiële privé school.

We zijn er zeker van dat we ook op deze school een leuke tijd gaan beleven. Nog 3 weken te gaan en we vertrekken hier al in Prince Albert! Niet te geloven! Onze auto voor de rondreis is geboekt! Spannend!

Dikke kussen en tot binnen 5 weken allemaal!

Lovies!

xxx